Μετριασμός της Κλιματικής κρίσης και Διατήρηση της Βιοποικιλότητας
Οι Λύσεις που βασίζονται στη Φύση μαζί με δραστική περικοπή των εκπομπών αερίων που αλλάζουν το κλίμα είναι το κλειδί για ην επίλυση της διπλής κρίσης, κλιματικής και βιοποικιλότητας. Οι λύσεις πρέπει να συνδυάζονται με τη βιοποικιλότητα και όχι να τη βλάπτουν.
“Ένα σημαντικό ποσοστό των έργων μετριασμού της κλιματικής κρίσης που υλοποιούνται μέσω μηχανισμών της αγοράς (π.χ. εμπορία και αντιστάθμιση) εστιάζονται στους τομείς της ενεργειακής απόδοσης, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της δασοκομίας, των μεταφορών και της βιομηχανίας. Ταυτόχρονα, νέες λύσεις για το κλίμα, συμπεριλαμβανομένων των έργων πίστωσης άνθρακα που βασίζονται στο οικοσύστημα, εμφανίζονται γρήγορα“, αναφέρει σε έκθεσή της η IUCN.
Η παγκόσμια αύξηση των προσπαθειών μετριασμού του άνθρακα εγείρει ανησυχίες για τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις τους στα φυσικά οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα. Η πρόσφατη εμπειρία δείχνει ότι ενώ οι προσεγγίσεις της αγοράς έχουν προοδεύσει μεθοδολογίες και πρότυπα για τη “λογιστική του άνθρακα”, συχνά δεν αντιμετωπίζουν επαρκώς τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και τα ευρύτερα ζητήματα αειφορίας.
“Για τη διαφύλαξη των οικοσυστημάτων και τη βελτίωση της διατήρησης της βιοποικιλότητας, προτείνουμε μια αλλαγή παραδείγματος στις πολιτικές μετριασμού της κλιματικής αλλαγής. Τα οφέλη στην κατεύθυνση προς τα φυσικά οικοσυστήματα θα πρέπει να θεωρούνται ως συνδυαστικό όφελος των προγραμμάτων βιοποικιλότητας και διατήρησης των οικοσυστημάτων και όχι το αντίστροφο. Όλα τα έργα μετριασμού της αλλαγής του κλίματος πρέπει να σχεδιάζονται έτσι ώστε να διασφαλίζουν τριπλά ισορροπημένα αποτελέσματα: μετριασμός του άνθρακα, διατήρηση της βιοποικιλότητας και κοινωνική ευημερία.
Για να επιτευχθούν αξιόπιστα αποτελέσματα, τα βασικά βήματα περιλαμβάνουν την αναθεώρηση και την εκ νέου ευθυγράμμιση των υφιστάμενων πολιτικών για την τιμολόγηση του άνθρακα και τον επιμερισμό των εσόδων, την κατανομή των οφελών και την παρακολούθηση των αποτελεσμάτων για τα προγράμματα μετριασμού του κλίματος.
Η μετάβαση στην πράσινη ενέργεια είναι μπροστά μας. Οι ανεμογεννήτριες και οι ηλιακοί συλλέκτες αντικαθιστούν τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με ορυκτά καύσιμα. Ο κόσμος θα προσθέσει τόση ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας τα επόμενα πέντε χρόνια, όση πρόσθεσε τα τελευταία 20, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (IEA). Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ένα τέταρτο όλων των πωλήσεων αυτοκινήτων παγκοσμίως έως το 2025 και πιο κοντά σε 40% στην Ευρώπη και την Κίνα.
Αυτά είναι ζωτικής σημασίας βήματα στον αγώνα για την επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής. Αλλά η μετάβαση στην πράσινη ενέργεια φέρνει τις δικές της προκλήσεις. Χωρίς καλές επιλογές βασισμένες στην επιστήμη και τεκμηριωμένες πολιτικές, η μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα δημιουργήσει μια σειρά από νέα προβλήματα. Η πρόκληση είναι να διασφαλιστεί ότι οποιαδήποτε ζημιά στη φύση και στους ανθρώπους που προκαλείται στην διαδικασία απομάκρυνσης από τα ορυκτά καύσιμα θα περιορίζεται στο ελάχιστο και δεν θα επιδεινώνει την παγκόσμια κρίση βιοποικιλότητας.
Μπορούμε και πρέπει να προστατεύουμε ταυτόχρονα και το κλίμα και τη βιοποικιλότητα.
————————————————————————————————————————————————————————————————-
Climate Mitigation and Biodiversity Conservation
Nature-based Solutions used with deep emissions cuts can be key to solving the climate and biodiversity crises, but misusing them can harm biodiversity and communities.
A significant proportion of carbon mitigation projects implemented through market mechanisms (e.g., trading and offset) have a focus on energy efficiency, renewable energy, forestry, transport, and industry sectors. At the same time, new natural climate solutions including ecosystem-based carbon credit projects are emerging rapidly.
The global increase in carbon mitigation efforts raises concerns about their potentially adverse impacts on natural ecosystems and biodiversity. Recent experience shows that while the carbon market approaches have progressed methodologies and standards for carbon accounting, they frequently do not address biodiversity conservation and wider sustainability issues adequately. To safeguard ecosystems and enhance biodiversity conservation, we suggest a paradigm shift in carbon mitigation policies. Carbon mitigation benefits from natural ecosystems should be considered as a co-benefit of biodiversity and ecosystem conservation programs, not the other way around. All carbon mitigation (and wider climate mitigation) projects must be designed to ensure triple-balanced outcomes: carbon mitigation, biodiversity conservation, and social wellbeing. To reliably achieve these outcomes, key steps include the review and realigning of existing policies on carbon pricing and revenue sharing, benefit sharing, and outcomes monitoring for climate mitigation schemes.
Mining, Biodiversity, and Protected Areas
The green energy transition is upon us. Wind turbines and solar panels are replacing fossil-fueled power plants. The world will add as much renewable power in the coming five years as it did in the past 20, according to the International Energy Agency (IEA), and electric cars will account for nearly a quarter of all car sales worldwide by 2025, and closer to 40 percent in Europe and China.
These are vitally important steps in the fight to slow climate change. But the green energy transition brings its own set of challenges. Without good science and informed policies, the switch to renewable energy sources will create a host of new problems. The challenge is to ensure that any damage to nature and people caused by the move away from fossil fuels is kept to a minimum and does not exacerbate the global biodiversity crisis.
Αφήστε μια απάντηση