Παγκόσμια Τράπεζα: γιατί είναι σημαντική η κοινωνική και οικονομική ένταξη
Η κοινωνική ένταξη είναι η διαδικασία βελτίωσης των όρων με τους οποίους συμμετέχουν άτομα και ομάδες στην κοινωνία – βελτίωση της ικανότητας, των ευκαιριών και της αξιοπρέπειας όσων βρίσκονται σε μειονεκτική θέση με βάση την ταυτότητά τους.
Σε κάθε χώρα, ορισμένες ομάδες αντιμετωπίζουν εμπόδια που τις εμποδίζουν να συμμετέχουν πλήρως στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή. Αυτές οι ομάδες μπορεί να αποκλειστούν όχι μόνο μέσω των νομικών συστημάτων, των αγορών γης και εργασίας, αλλά και μέσω στάσεων, πεποιθήσεων ή αντιλήψεων που προκαλούν διακρίσεις ή στιγματισμό. Το μειονέκτημα βασίζεται συχνά στην κοινωνική ταυτότητα, η οποία μπορεί να είναι σε διαστάσεις φύλου, ηλικίας, τοποθεσίας, επαγγέλματος, φυλής, εθνότητας, θρησκείας, ιδιότητας του πολίτη, αναπηρίας και σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου (SOGI), μεταξύ άλλων παραγόντων. Αυτό το είδος κοινωνικού αποκλεισμού στερεί από τα άτομα την αξιοπρέπεια, την ασφάλεια και την ευκαιρία να ζήσουν μια καλύτερη ζωή. Αν δεν αντιμετωπιστούν οι βαθύτερες αιτίες του διαρθρωτικού αποκλεισμού και των διακρίσεων, θα είναι δύσκολο να υποστηριχθεί η βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς και η ταχεία μείωση της φτώχειας.
Η τρέχουσα πανδημία COVID-19 έχει ρίξει τα φώτα της δημοσιότητας σε βαθιά ριζωμένες συστημικές ανισότητες. Καθώς η COVID-19 συνεχίζει να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τον διαφοροποιημένο και εντεινόμενο αντίκτυπο που έχει η πανδημία στους πιο περιθωριοποιημένους, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με αναπηρία , των γυναικών, των ανέργων νέων, των σεξουαλικών και των έμφυλων μειονοτήτων , των ηλικιωμένων , των αυτόχθονων πληθυσμών και εθνικών και φυλετικών μειονοτήτων. Για παράδειγμα, πολλά άτομα με αναπηρία έχουν υποκείμενες παθήσεις που μπορεί να τα καταστήσουν ιδιαίτερα ευάλωτα σε σοβαρά συμπτώματα της COVID-19, εάν κολλήσουν. Οι γυναίκες και τα παιδιά επηρεάζονται από τα αυξανόμενα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας ως αποτέλεσμα των lockdown. Πολλές λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι, τρανσέξουαλ και ίντερσεξ αγωνίζονται περισσότερο από ποτέ για να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και υπερεκπροσωπούνται μεταξύ εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση στην κοινωνική ασφάλιση. Σε ορισμένα πλαίσια, οι φυλετικά περιθωριοποιημένες ομάδες που παραδοσιακά αποκλείονται από το σύστημα υγείας είχαν υψηλότερα ποσοστά θνησιμότητας από άλλες ομάδες και αντιμετώπισαν δυσκολία πρόσβασης σε πληροφορίες σχετικά με την πανδημία, πρόσβαση σε δίκαιη περίθαλψη και πρόσβαση σε εμβόλια.
Η κοινωνική ένταξη είναι το σωστό και έχει επίσης οικονομικό νόημα. Αν δεν αντιμετωπιστεί, ο αποκλεισμός μειονεκτούντων ομάδων μπορεί να είναι δαπανηρός. Σε ατομικό επίπεδο, οι πιο συχνά μετρούμενες επιπτώσεις περιλαμβάνουν την απώλεια μισθών, τις αποδοχές διά βίου, την κακή εκπαίδευση και τα αποτελέσματα της μη απασχόλησης. Ο ρατσισμός και οι διακρίσεις έχουν επίσης κόστος σωματικής και ψυχικής υγείας. Σε εθνικό επίπεδο, το οικονομικό κόστος του κοινωνικού αποκλεισμού μπορεί να αποτυπωθεί από το διαφυγόν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) και τον πλούτο του ανθρώπινου κεφαλαίου.
Ο αποκλεισμός ή η αντίληψη του αποκλεισμού μπορεί να προκαλέσει ορισμένες ομάδες να εξαιρεθούν από αγορές, υπηρεσίες και χώρους, με κόστος τόσο για τα άτομα όσο και για την οικονομία . Σε παγκόσμιο επίπεδο, η απώλεια πλούτου ανθρώπινου κεφαλαίου μόνο λόγω της ανισότητας των φύλων εκτιμάται σε 160,2 τρισεκατομμύρια δολάρια . Οι απόγονοι Αφρικανών συνεχίζουν να βιώνουν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα φτώχειας (2,5 φορές υψηλότερα στη Λατινική Αμερική). Το 90 τοις εκατό των παιδιών με αναπηρίες στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν πηγαίνουν σχολείο . Σε πολλές χώρες, είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αντιμετωπιστεί ο αποκλεισμός, οι διακρίσεις και η βία LGBTI. Μέχρι σήμερα, 70 χώρες συνεχίζουν να ποινικοποιούν την ομοφυλοφιλία .
Ένα έγγραφο της Παγκόσμιας Τράπεζας του 2018 εκτιμά ότι η Αφρική μόνο έχασε 2,5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ανθρώπινο κεφάλαιο λόγω της ανισότητας των φύλων και 11,4% του συνολικού πλούτου το 2014 . Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι ο αποκλεισμός της εθνικής μειονότητας των Ρομά κόστισε στη Ρουμανία 887 εκατομμύρια ευρώ σε απώλεια παραγωγικότητας. Με την πάροδο του χρόνου, ο αποκλεισμός μπορεί επίσης να οδηγήσει σε κοινωνικές εντάσεις , ακόμη και σε συγκρούσεις, με σημαντικό μακροπρόθεσμο κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Η κοινωνική ένταξη είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη των διπλών στόχων του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας για τον τερματισμό της ακραίας φτώχειας και την τόνωση της κοινής ευημερίας. Το Περιβαλλοντικό και Κοινωνικό Πλαίσιο της Παγκόσμιας Τράπεζας (ΕΚΤ) , το οποίο ισχύει για κάθε χρηματοδότηση επενδυτικών σχεδίων, τονίζει ότι η κοινωνική ένταξη είναι κρίσιμης σημασίας για όλες τις αναπτυξιακές παρεμβάσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας και για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης.
Η ένταξη αποτελεί επίσης προτεραιότητα στην παγκόσμια ανάκαμψη από την πανδημία COVID-19 . Τα πακέτα ενίσχυσης για την ανάκαμψη από την COVID-19 θα πρέπει να σχεδιαστούν για να αντισταθμίσουν τα διευρυνόμενα κοινωνικά χάσματα και θα πρέπει να προφυλαχθούν από τη δημιουργία νέων μορφών αποκλεισμού. Η κρίση είναι, επίσης, μια ευκαιρία να επικεντρωθούμε στην ανοικοδόμηση χωρίς αποκλεισμούς και στην δημιουργία συστημάτων που επιτρέπουν στην κοινωνία ως σύνολο να είναι πιο ανθεκτική σε μελλοντικούς κραδασμούς και κρίσεις, είτε πρόκειται για υγεία, κλίμα, φυσικές καταστροφές ή κοινωνικές αναταραχές.
———————————————————————————————————————————————————————————
World Bank: the importance of Social Inclusion
Social inclusion is the process of improving the terms on which individuals and groups take part in society—improving the ability, opportunity, and dignity of those disadvantaged on the basis of their identity.
In every country, some groups confront barriers that prevent them from fully participating in political, economic, and social life. These groups may be excluded not only through legal systems, land, and labor markets, but also discriminatory or stigmatizing attitudes, beliefs, or perceptions. Disadvantage is often based on social identity, which may be across dimensions of gender, age, location, occupation, race, ethnicity, religion, citizenship status, disability, and sexual orientation and gender identity (SOGI), among other factors. This kind of social exclusion robs individuals of dignity, security, and the opportunity to lead a better life. Unless the root causes of structural exclusion and discrimination are addressed, it will be challenging to support sustainable inclusive growth and rapid poverty reduction.
The current COVID-19 pandemic has put the spotlight on deep rooted systemic inequalities. As COVID-19 continues to have wide-reaching impacts across the globe, it is important to understand the differentiated and intensified impact the pandemic has on the most marginalized, including persons with disabilities, women, unemployed youth, sexual and gender minorities, the elderly, Indigenous Peoples, and ethnic and racial minorities. For example, many persons with disabilities have underlying health conditions that may make them particularly vulnerable to severe symptoms of COVID-19, if they contract it. Women and children are affected by increasing rates of domestic violence as a result of lockdowns. Many lesbian, gay, bisexual, transgender, and intersex people struggle more than ever to access health services and are overrepresented among those without access to social security. In some contexts, racially marginalized groups who have been traditionally excluded from the health system have had higher mortality rates than other groups and have experienced difficulty accessing information about the pandemic, access to equitable care, and access to vaccines.
Social inclusion is the right thing to do, and it also makes good economic sense. Left unaddressed, the exclusion of disadvantaged groups can be costly. At the individual level, the most commonly measured impacts include the loss of wages, lifetime earnings, poor education, and employment outcomes. Racism and discrimination also have physical and mental health costs. At the national level, the economic cost of social exclusion can be captured by foregone gross domestic product (GDP) and human capital wealth.
Exclusion, or the perception of exclusion, may cause certain groups to opt out of markets, services, and spaces, with costs to both individuals and the economy. Globally, the loss in human capital wealth due to gender inequality alone is estimated at $160.2 trillion. Afro-descendants continue to experience significantly higher levels of poverty (2.5 times higher in Latin America). 90 percent of children with disabilities in developing countries do not attend school. In many countries, it is especially difficult to tackle LGBTI exclusion, discrimination, and violence. To date, 70 countries continue to criminalize homosexuality.
A 2018 World Bank paper estimates that Africa alone lost $ 2.5 trillion in human capital due to gender inequality and 11.4% of total wealth in 2014. Another study found that exclusion of the ethnic minority Roma cost Romania 887 million euros in lost productivity. Over time, exclusion can also lead to social tensions and even conflict, with significant long-term social and economic costs.
Social inclusion is vital to achieving the World Bank Group’s twin goals of ending extreme poverty and boosting shared prosperity. The World Bank’s Environmental and Social Framework (ESF), which applies to all investment project financing, emphasizes that social inclusion is critical for all of the World Bank’s development interventions and for achieving sustainable development.
Inclusion is also a priority in the global recovery from the COVID-19 pandemic. Stimulus packages for the COVID-19 recovery will need to be designed to counterbalance the widening social gaps and will have to guard against creating new forms of exclusion. The crisis is also an opportunity to focus on the rebuilding more inclusive systems that allow society as a whole to be more resilient to future shocks, whether health, climate, natural disasters, or social unrest.
Αφήστε μια απάντηση