Η πολιτικοποίηση των πολιτικών για φαρμακοβιομηχανίες και φάρμακα στην Ευρώπη
του Γιάννη Νάτση | Καθολική πρόσβαση και προσιτά φάρμακα | Ανάλυση & Γνώμη
Αναμφισβήτητα, η δύναμη και η επιρροή των φαρμακευτικών εταιρειών έχουν αυξηθεί στο πλαίσιο της τρέχουσας πανδημίας. Η πολιτικοποίηση των φαρμακευτικών προϊόντων είναι άνευ προηγουμένου. Οι διευθύνοντες σύμβουλοι της φαρμακοβιομηχανίας παίρνουν στο τηλέφωνο και μιλούν απευθείας με αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ. Οι εταιρείες αναβαθμίζονται σε βασικούς πολιτικούς συνομιλιτές, με δυσανάλογη επιρροή και μικρή λογοδοσία. Κατά τη διαδικασία προμήθειας εμβολίων της ΕΕ για τον COVID-19, η ΕΕ βρέθηκε επανειλημμένα εξαρτημένη από τα επιχειρηματικά σχέδια των εταιρειών.
Εν τω μεταξύ, η συζήτηση για την πρόσβαση στα φάρμακα εμπλουτίζεται με νέα θέματα που προκύπτουν από την πανδημία, όπως η ανάγκη για μια ανθεκτική και διαφοροποιημένη αλυσίδα εφοδιασμού. Οι δημόσιες αρχές προσπαθούν να δημιουργήσουν εμπειρογνωμοσύνη σε θέματα που δεν ήταν προηγουμένως στο ραντάρ τους. Ο διαρθρωμένος διάλογος για την ανθεκτικότητα της αλυσίδας εφοδιασμού που ξεκίνησε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ένα παράδειγμα της εντυπωσιακής ασυμμετρίας των πληροφοριών μεταξύ των εταιρειών και των δημόσιων αρχών. Οι τελευταίες βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά στη συμβολή των εταιρειών, η οποία εγείρει ερωτήματα για το πόσο ολοκληρωμένη και αμερόληπτη είναι η συζήτηση και οι ενδεχόμενες συστάσεις πολιτικής. Οι βιομηχανίες θέτουν την ατζέντα, αναδεικνύουν τα σημεία συμφόρησης και κατευθύνουν τη συζήτηση προς λύσεις προσαρμοσμένες στα επιχειρηματικά τους συμφέροντα.
Αυτή είναι μια ακόμη απεικόνιση της υπερβολικής συγκέντρωσης εξουσίας σε αυτόν τον επιχειρηματικό τομέα, η οποία προσθέτει στη σειρά ανισορροπιών που αναγνωρίστηκαν ήδη το 2016 στα πρωτοποριακά συμπεράσματα του Συμβουλίου των Υπουργών Υγείας της ΕΕ. Ο συνεχιζόμενος δομημένος διάλογος αποτελεί παράδειγμα μιας άλλης δυνητικά ανησυχητικής τάσης που επιταχύνθηκε από τη συνεχιζόμενη πανδημία. Υπάρχει σύγκλιση των υγειονομικών και βιομηχανικών πολιτικών με τις τελευταίες να επικρατούν στις πρώτες. Οι εταιρείες πιέζουν για ευελιξία, δημόσιες εγγυήσεις, περισσότερα κίνητρα και οικονομικές ανταμοιβές και χρησιμοποιούν την υγεία ως βολική είσοδο για να πάρουν αυτό που θέλουν. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις έχουν ιδέες, ίσως για πρώτη φορά, στις διαδικασίες παραγωγής και τιμολόγησης των εταιρειών.
Εν τω μεταξύ, οι αδικαιολόγητες τιμές παραμένουν βασικό μέλημα για τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η έμφαση της Πορτογαλικής Προεδρίας και τα πρόσφατα Συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με τη διαθεσιμότητα, την προσβασιμότητα και την προσιτή τιμή των φαρμάκων είναι μια ευπρόσδεκτη εξέλιξη. Είναι σημαντικό να μην χάσουμε την προσοχή μας στη συζήτηση για την πρόσβαση στα φάρμακα στην Ευρώπη. Η ΕΕ πρέπει να κατευθύνει την καινοτομία με ουσιαστική βάση τις ανάγκες προς καλύτερα και οικονομικά προσιτά φάρμακα και θεραπείες. Μετά τα σεισμικά γεγονότα που προκλήθηκαν από τον COVID-19, φαίνεται να δίνεται (εκ νέου) έμφαση στην ταχύτερη και πρώιμη πρόσβαση σε οτιδήποτε χαρακτηρίζεται ως καινοτομία. Αυτό είναι déjà vu. Η φαρμακοβιομηχανία έχει υποστηρίξει αυτές τις 2 ατζέντες, όχι πολύ καιρό πριν. Έχει επιστρέψει τώρα σε αυτά τα καλά φορεμένα θέματα, ενθαρρυμένα από τη δυναμική που δημιουργεί η πανδημία.
Η ισχυρή αξιολόγηση της καινοτομίας είναι η απάντηση. Η ολοκλήρωση του Κανονισμού της ΕΕ για την Αξιολόγηση της Τεχνολογίας της Υγείας (HTA) υπό την πορτογαλική Προεδρία είναι επιτυχής, αλλά το μακρύ ταξίδι προς την εφαρμογή ξεκινά μόνο τώρα. Η HTA οπισθοχώρησε κατά τη διάρκεια της “έκτακτης ανάγκης για την υγεία”, με τις περισσότερες πτυχές να έχουν ήδη αποφασιστεί κατά τη στιγμή της έγκρισης από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA). Αυτό δεν πρέπει να είναι ο νέος κανόνας. Αντίθετα, πρέπει να ενταθεί η συνεργασία μεταξύ της HTA, των ασθενών, των αγοραστών και των ρυθμιστικών αρχών για να τεθεί ο πήχης ψηλά για την έγκριση των φαρμάκων. Η αναθεώρηση της φαρμακευτικής νομοθεσίας προσφέρει μια ακόμη πρωταρχική ευκαιρία να πιέσουμε για συγκριτικά δεδομένα αποτελεσματικότητας. Αυτό θα μας δώσει μια πολύ καλύτερη ιδέα για το πώς λειτουργούν τα φάρμακα και το πραγματικό πρόσθετο θεραπευτικό τους όφελος. Σε μια παρόμοια σημείωση, η αναθεώρηση της νομοθεσίας της ΕΕ για σπάνιες ασθένειες και παιδιατρικά (Evaluation of the medicines for rare diseases and children legislation) δεν θα πρέπει να καθυστερήσει περαιτέρω.
Όλα τα παραπάνω υποδεικνύουν την ανάγκη να ενισχυθεί η ΓΔ Υγείας (Sante) και η αποστολή της για τη δημόσια υγεία. Η ρητή αναφορά στην ανάγκη για προσιτά φάρμακα στην εντολή του Επιτρόπου Υγείας είναι πιο επίκαιρη από ποτέ και θα πρέπει να είναι μια ισχυρή υπενθύμιση του τι πρέπει να εστιάσει η Γενική Διεύθυνση Υγείας τους μήνες και τα επόμενα χρόνια
- H EPHA είναι η κορυφαία ευρωπαϊκή συμμαχία ΜΚΟ που υποστηρίζει την καλύτερη υγεία για όλους στην Ευρώπη από το 1993.
———————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————–
The politicisation of pharma and medicines’ policies in Europe
by Yannis Natsis | Jul 8, 2021 | Universal Access and Affordable Medicines | Analysis & Opinion
Undeniably, pharmaceutical companies’ power and influence have grown in the context of the current pandemic. The politicisation of pharmaceuticals is unprecedented. Pharma CEOs pick up the phone and talk directly to EU heads of state and governments. Companies are elevated to key political interlocutors, with disproportionate clout and little accountability. During the EU COVID-19 vaccines procurement process, the EU has found itself repeatedly dependent on companies’ business plans.
Meanwhile, the access to medicines debate is enriched with new topics arising from the pandemic, such as the need for a resilient and diversified supply chain. Public authorities strive to build expertise over issues that were not previously on their radar. The structured dialogue on supply chain resilience launched by the European Commission is an example of the striking asymmetry of information between companies and public authorities. The latter rely almost exclusively on companies’ input which raises questions of how comprehensive and unbiased the debate and eventual policy recommendations are. Industries set the agenda, highlight the bottlenecks and steer the debate towards solutions tailored to their business interests.
This is yet another illustration of the excessive concentration of power in this business sector, which adds to the series of imbalances recognized already in 2016 in the groundbreaking EU Health Ministers’ Council Conclusions. The ongoing structured dialogue exemplifies another potentially worrisome trend accelerated by the ongoing pandemic. There is a convergence of health and industrial policies with the latter prevailing over the former. Companies are pushing for flexibilities, public guarantees, more incentives and financial rewards, and use health as a convenient entry to get what they want. Governments however have insights, perhaps for the first time, into companies’ manufacturing and pricing processes.
In the meantime, unwarranted prices remain a key concern for health care systems across Europe. This is why the Portuguese Presidency’s emphasis and recent Council Conclusions on the availability, accessibility, and affordability of medicines are a welcome development. It is important not to lose focus in the access to medicines debate in Europe. The EU should steer meaningful, needs-driven innovation towards better and affordable medicines and treatments. Following the seismic events caused by COVID-19, there seems to be renewed emphasis on speedier and earlier access to anything which is branded as innovation. This is déjà vu. Pharma has advocated for these agendas not long ago. It has now returned to these well-worn themes, encouraged by the dynamic created by the pandemic.
Robust evaluation of innovation is the answer. The conclusion of the EU Health Technology Assessment (HTA) regulation under the Portuguese Presidency is a success but the long journey towards implementation only starts now. HTA took a back seat during the health emergency with most aspects being already decided at the time of approval by the European Medicines Agency (EMA). This should not be the new norm. On the contrary, there needs to be intensified collaboration between HTA, patients, the buyers, and the regulators to set the bar high for medicines’ approval. The review of pharma legislation offers another prime opportunity to push for comparative effectiveness data. This will give us a much better idea of how medicines work and their true added therapeutic benefit. On a similar note, the review of the EU orphans and pediatrics legislation should not be further delayed.
All the above point to the need for DG Sante and its public health mission to be strengthened. The explicit reference to the need for affordable medicines in the Health Commissioner’s mandate is more pertinent than ever and should be a strong reminder of what the DG’s focus should be in the months and years to come.
- EPHA is Europe’s leading NGO alliance advocating for better health for all in Europe since 1993
Photo by Michał Parzuchowski on Unsplash
Published here
Αφήστε μια απάντηση